er waren resten van
beenderen van
al lang uitgestorven
dinosaurussen
teruggevonden in een vulkaan
waardoor grote
onderzoeksteams
de hele krater
aan het doorzoeken waren
naar nog meer beenderen

de krater was gedoofd
dus er was geen gevaar
althans geen direct gevaar
want de mannen
die zich lieten zakken
in het duister
beseften maar al te goed
dat het terrein dat ze betraden
of beter gezegd
waar ze inkwamen
gevaarlijk gebied was
even niet opletten
en je kon vallen
een val die je niet zou overleven
ongeacht hoe diep de val zou zijn

bob pieters was zo een delver
hij vertoonde al zijn hele leven
een grote interesse in onder andere
archeologische vondsten
en plaatselijk onderzoekingswerk
dit deed hij heel graag
en hij probeerde alsmaar een stuk verder te gaan
dan de meeste anderen van zijn beroep gingen

zo ook nu
hij ging steeds dieper en dieper
tot het noodlot toesloeg
zijn kabels aan lengte toenamen
door een menselijke fout
en hij de diepte inviel

tijdens de val besefte hij
dat zijn reddingsmiddel
nu zijn gevaar was geworden
boven hadden ze nog niets door
van de begane fout
waardoor de kabel maar bleef
toenemen in afstand
volume en gewicht
het was dat laatste wat zo gevaarlijk
geworden was
voor bob pieters
het gewicht van de kabel
trok hem naar beneden

zelfs als klauwde hij
naar de stenen naast zich
zijn handschoenen scheurden als papier
zijn nagels werden kapot getrokken
en zijn vingers schuurden bloederig
tegen de wand

de hitte nam toe
en hij werd overmeesterd
door hevige paniek
maar toen de kabel iets boven zijn hoofd
bleef hangen om een uitsteeksel
van de grot
bleef hij hangen
boven de diepte
zonder enige bescherming

de kabel woog zwaar
en Bob wist dat de steen
het niet zou uithouden
of de kabel zou doen springen
maar dat proces kon uren in beslag nemen
en hij zou daar niet hulpeloos op toezien

hij voelde aan zijn rug
waar zijn vermoedens terecht bleken
alles was weg
zijn eten houweel dynamietstaven
alles

en hij begreep
dat de temperatuur
hier zo heet was
dat hij misschien niet
zou sterven aan de val
dan wel aan het levend gekookt worden
het enige waar hij kon op hopen
was dat men op tijd door zou hebben
dat hij ontbrak
en in de penarie zat
maar dan zag hij iets
waar hij enkel van gehoord had

vlak voor de aanwezigheid
van hete materie als lava
heerst er ijs
grond kan het niet aan
om van extreme hitte
naar grondtemperatuur te gaan
dus heeft de natuur
het opgelost op een natuurlijke wijze
extreme hitte afwisselen
met extreme koude
om zo tot een grondtemperatuur te komen
zoals wij die kennen
vandaar de laag ijs
boven de lava

een laag ijs
die natuurlijk niet
boven de lava hangt
maar in een grot eromheen
het was zo een grot
die Bob nu waarnam
het enige stukje wit
in deze toch wel
wat rokerige krater

bob begon zich te slingeren
en daar kan veel
over geschreven worden
het hoe en de gevoelens
die daarbij gepaard gingen
en hoe bob in die ijzige grot
terecht kon komen
maar het komt er eigenlijk
gewoon op neer
dat hij er zich spoedig in bevond
waarbij hij ook nog eens
van de kabel afkwam

die ijslaag was niet alleen zijn redding
maar ook zijn ontdekking
in de ijslaag was een man terug te vinden
helemaal bevroren
maar zo te zien al gestorven
door de val op de stenen

bob kende hem niet
maar hij herkende hem wel
toen hij zag wat hij in zijn handen had
een teddybeer
zwaar beschadigd
en helemaal ijskoud
maar die ene teddybeer
die de wereld ooit zo geprezen had
maar nu alweer vergeten was

maar bob wist het nog
en hij besefte dat deze teddybeer
meer waard was dan al de beenderen samen
de beer moest terugkeren
maar hoe zou bob dat kunnen voor mekaar krijgen

maar ook hier
moet niet op ingegaan worden
want zijn ontsnapping uit de krater
was eigenlijk heel simpel
een reddingsteam vond hem
52 uur later
hij was uitgehongerd
en zo goed als dood

hij leefde nog
en werd met de teddybeer
naar het ziekenhuis gebracht
waar hij 18 uur later het leven gaf

maar teddy was terug
en de mensen
die hem allemaal vergeten waren
waren nu alweer dolgelukkig
met de terugkeer van een beer