De Open Deur.
Ademloos zat ik te luisteren,
Voelend naar haar verdriet,
Het was net alsof je uit je ogen,
Een oceaan over mij giet.
Ook al zie je het allemaal,
Even niet zitten,
En doet je hartje nog zo pijn,
De deur staat naar mij open,
Waarin je altijd binnenin mag zijn.
Voelend naar haar verdriet,
Het was net alsof je uit je ogen,
Een oceaan over mij giet.
Ook al zie je het allemaal,
Even niet zitten,
En doet je hartje nog zo pijn,
De deur staat naar mij open,
Waarin je altijd binnenin mag zijn.
Reacties op dit gedicht
| Sammie Beltane: | Dinsdag, april 07, 2009 20:55 |
| Mooi als je deur open hebt staan:D jij bent tenminste een ware vriend Robert, veel liefs Sammie xx | |
| Quicksilver: | Zondag, maart 08, 2009 20:58 |
| Fijn om te lezen, dat jij de deur open hebt staan! liefs,dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Robert van der Velden | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||