afscheid
vandaag.
afscheid van mijn kliniek.
ik ben niet beter verklaard.
maar ook niet langer ziek.
iedereen luisterd naar mijn verhaal.
iedereen is stil.
ze zwijgen allemaal.
tranen branden in mijn ogen.
moet je huilen.
nee hoor , zeg ik gelogen.
iedereen staat mijn uit te zwaaien.
ik weet ze nog net allemaal.
tegen me aan te graaien.
een afscheidboek vol herinneringen.
een zwaaiende handen.
en meer van die dingen.
ik pak mijn fiets.
tranen stromen over mn wangen.
dit was niet niets.
Bedankt allemaal.
Reacties op dit gedicht
| arie: | Woensdag, maart 11, 2009 19:03 |
| bedank vooral jezelf, want jij moest het doen. liefs en inzicht arie |
|
| Mary~ Lou: | Woensdag, maart 11, 2009 18:58 |
| Altijd moeilijk om een periode achter te laten en afscheid te nemen van mensen! Maar je kan het wel! Veel success! Liefs. |
|
| NoNameFace9: | Woensdag, maart 11, 2009 18:42 |
| Liefje, wat mooi geschreven weer. Ik zag dat je het moeilijk had vandaag. (ik moest ook tegen mn traantjes vechten). Maar schat, het komt allemaal goed. Op naar een goede toekomst ;) Je kunt het! Dikke kus | |
| johandedichter: | Woensdag, maart 11, 2009 18:32 |
| kop op er komen voor jou ook goede tijden dat verdien jij want als je zo over je gevoel dichten zit er meer in het vat en je weet wat in het vat zit verzuurd niet gr johan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||