hel op aarde
waar je woorden sissen
vuur uit je mond vlamt
als jij spreekt met je dodelijke
woorden- terwijl ze ijskoud
aanvoelen tegen mijn
naakte ik
verslonden door een leeuw
die met onschuldigen
niet alleen zijn honger stilt
maar ook meer wil begeren
dan zijn maag nodig heeft
om te overleven
en daar zweeft mijn ziel
in vragennevel
wetend dat antwoorden
mij ook niet hadden kunnen
redden nadat ik mezelf
ten prooi had gegeven aan jou
de hel op aarde.....
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Woensdag, maart 18, 2009 16:29 |
| knap geschreven, liefs Tina. |
|
| lommert: | Maandag, maart 16, 2009 09:47 |
| BAM! ..sterk rollen je woorden mijn oren in;)......fictief...mm...goed neergezet liefs weer willem |
|
| red one: | Vrijdag, maart 13, 2009 09:31 |
| wow, heavy stuff Q! :) Liefs |
|
| Dwaallicht: | Donderdag, maart 12, 2009 22:14 |
| Heftig, emotievol schrijven... heel knap! Liefs Dina |
|
| Rani: | Donderdag, maart 12, 2009 13:17 |
| Mooi geschreven, graag gelezen. | |
| Punt: | Donderdag, maart 12, 2009 13:07 |
| hm, hebben we nou toevallig een soortgelijk dichtding ingestuurd? :) Deze is krachtig... |
|
| kerima ellouise: | Donderdag, maart 12, 2009 11:53 |
| heftig maar knap in beeld geschreven liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||