Waar de halve maan mokkend in de lucht omlaag staart
en vier keer weerspiegeld wordt in mijn handpalm,
jouw lippen zachtjes strelend de tekens beroeren
van nodeloze ergernis, gedachtenloze woede beklemd.
Waar sterren grinnikend licht stralen op vuur,
aangewakkerd door irriterende zelfingenomenheid
geblust door jouw minnende aanwezigheid in bed
doordrongen met duizeligmakende haardvuurgeuren.
Waar mist koelte brengt in de kwade nacht,
een grijze deken spelend jouw lichaam bedekt
rollend op graszoden bedekt met dauw en kou
het moment mij leert dat woede je bevalt.
Jasper de Jong: | Donderdag, maart 12, 2009 22:55 |
Met een glimlach gelezen! :) | |
Marina van Vledder: | Donderdag, maart 12, 2009 19:42 |
whouw! :D love it! | |
Samhain: | Donderdag, maart 12, 2009 19:01 |
Jammer dat ze van woede houdt, misschien houdt zij wel van jou en probeert je aandacht te trekken, groetje Sammie x | |
kerima ellouise: | Donderdag, maart 12, 2009 14:28 |
een prachtige reeks aan beelden samengebracht in dit mooie gedicht liefs kerima ellouise |
|
Rani: | Donderdag, maart 12, 2009 13:21 |
Mooi geschreven! | |
Quadesh: | Donderdag, maart 12, 2009 13:21 |
ja een beetje wel he? nou kan gebeuren toch misschien werd er bij beide een tipje opgelicht vandaag? wie zal t zeggen. liefs | |
Quadesh: | Donderdag, maart 12, 2009 13:00 |
zo die is voelbaar!! liefs | |
Auteur: Punt | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 12 maart 2009 | ||
Thema's: |