Woorden zijn opgepompte ballen
Woorden zijn opgepompte ballen
Die je kan blazen tot ze knallen
Of zo niet lopen ze terug leeg
Omdat hun doel amper aandacht kreeg
Met harde of zachte buitenrand
Rollen ze toch allen tot stilstand
Tot dat er weer iemand hen wegschop
In het mooi gras of al in het slop
De aller grootste driftaanvallen
Worden beslecht door die elftallen
Die pronken als opgewarmde deeg
Totdat het verlies hen te zwaar weeg
Zo schrijf ik mijn woordjes in het zand
Als zinnetjes in laatste weerstand
Om te verdwijnen in het zeesop
Als een brief zonder zegel erop
Die je kan blazen tot ze knallen
Of zo niet lopen ze terug leeg
Omdat hun doel amper aandacht kreeg
Met harde of zachte buitenrand
Rollen ze toch allen tot stilstand
Tot dat er weer iemand hen wegschop
In het mooi gras of al in het slop
De aller grootste driftaanvallen
Worden beslecht door die elftallen
Die pronken als opgewarmde deeg
Totdat het verlies hen te zwaar weeg
Zo schrijf ik mijn woordjes in het zand
Als zinnetjes in laatste weerstand
Om te verdwijnen in het zeesop
Als een brief zonder zegel erop
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Maandag, maart 28, 2011 21:22 |
| Mooi beschreven. We schipperen maar wat aan. Verstaan de woorden steeds minder. Sterkte en houd goede moed. | |
| Quicksilver: | Zondag, maart 15, 2009 12:29 |
| Moet denken aan, woorden kunnen de mens maken en breken! Liefs,dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||