jou kind zijn
Moet ik nu voor altijd zo volwassen wezen
Terwijl ik gewoon jou kind wil zijn
Kan ik niet meer groeien in jou warme handen
Tot een echte volwassen vrouw
Ik weet toch nog niet alles
Van nu niet
En van vroeger
Ik wil zo kwetsbaar zijn
Als jou kind zo klein
Want mama
Ik wil het niet beseffen
Dat ik echt nooit meer
Jou kind kan zijn
Terwijl ik gewoon jou kind wil zijn
Kan ik niet meer groeien in jou warme handen
Tot een echte volwassen vrouw
Ik weet toch nog niet alles
Van nu niet
En van vroeger
Ik wil zo kwetsbaar zijn
Als jou kind zo klein
Want mama
Ik wil het niet beseffen
Dat ik echt nooit meer
Jou kind kan zijn
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, april 06, 2009 19:48 |
| hoe groot ook geworden, wij willen bij tijd en wijle klein mogen zijn, hoe klein ook, wij willen tot onze grootsheid komen, al moet het zonder moeder, al zal je het dan meer moeite kosten om dit beide in je te verlossen. hans |
|
| PoeMustDie: | Zondag, maart 15, 2009 20:10 |
| Jeetje! Ik weet niet precies hoe je het bedoelt, maar het lijkt wel een beetje op hoe ik me vroeger voelde. Sterkte! PMD |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisa21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||