Mosterd
Zachtjes
(toen het licht werd uitgedaan)
schuifelde ze langs de bank
Fluisterend
(toen de stilte was gevallen)
vroeg ze om je steun
Veel later
(nog steeds te laat in haar leven)
glimlachte je haar zorgen weg
Reacties op dit gedicht
| eye witness: | Zaterdag, maart 21, 2009 19:10 |
hmmm ben nog niet helemaal eens met mezelf met die haakjes... teveel...maar streepjes idem en...mjah weet niet... suggesties?? |
|
| Azra il: | Zaterdag, maart 21, 2009 15:51 |
| Mosterd is vies, dit niet :) laat een kleine rilling over mijn rug lopen. groetjes, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eye witness | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||