Een trompet herinnert
met handenvocht
zweetvoeten
drabgezicht
laarzenstampen
stilaan even dierlijk en briesend
als die bejaarde ongehoorzaamheid
de beugels roestig
eindelijk de verlaten burcht
genomen
in galop
geschal herinnert vals
aan een tijd
glorieus
schampert
in de verte
oud maar leep
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, maart 16, 2009 14:55 |
| Mooi geschreven, maar ik begrijp de strekking uit dit gedicht niet echt! lieve groet, dicky |
|
| kerima ellouise: | Maandag, maart 16, 2009 14:32 |
| doet me denken aan een trompetlelie...als afbeelding op een wapenschild...al heb ik geen idee of dat ooit bestond... mooi geschreven liefs kerima ellouise |
|
| jac van sweijnbergen: | Maandag, maart 16, 2009 10:01 |
| ik snap er niet veel van:) maar toch.....knap gr hans |
|
| Cornelia.dvw: | Maandag, maart 16, 2009 08:18 |
| Dit geschal is glorieus van klank en mooi in woorden gevat. Liefs, Cornelia |
|
| ela: | Maandag, maart 16, 2009 00:29 |
| Hoe oud ook als het thuis komt zijn zijn daden volbracht. ela |
|
| switi lobi: | Maandag, maart 16, 2009 00:14 |
| Mooi de sfeer neergezet. Slaapwel, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rudolf | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||