Jannie Hoogendam vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen

arie:	Maandag, maart 16, 2009 19:21
Onmacht, het graag anders willen; zo voelbaar vertolkt in jouw woorden Ik wens je toe om deze weg samen te kunnen dragen.. liefs, arie

---

Quicksilver:	Maandag, maart 16, 2009 14:09
Mooi invoelend en ingetogen gedicht!Daarbij wens ik je sterkte! Lieve groet, dicky

---

Anneke Bakker:	Maandag, maart 16, 2009 14:07
In stilte gelezen Jannie, heel indrukwekkend gedicht. Ik wens je heel veel sterkte en liefs. Anneke

---

kerima ellouise:	Maandag, maart 16, 2009 13:29
een ontroerend, sterk schrijven liefs kerima ellouise

---

Cora (ZIJ):	Maandag, maart 16, 2009 13:23
Mijn schoonzus wil absoluut niet lijden, en ik hoop ook dat dat haar bespaart blijft :), al blijft ze nog wel even bij ons, haar sterke wil wil dat!, dus genieten we van de tijd ons gegeven... :), weet nog wel van mijn schoonvader, 20 jaar geleden alweer, tegenwoordig kunnen ze het veel beter begeleiden :)

---

dichterbij:	Maandag, maart 16, 2009 12:09
dat is de onmacht om te zien hoe mensen soms moeten lijden en naar de laatste adem toeleven mooi verwoord lieve groet

---

Janny Scheybeler de Jonge:	Maandag, maart 16, 2009 12:04
en niet kunnen helpen sterkte!!!

---

_Lieverdje_:	Maandag, maart 16, 2009 11:04
sterkte en begrijpelijk te moeten toezien en niet kunnen helpen liefs

---

Auteur:  Jannie Hoogendam
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:  16 maart 2009
Thema's: [Verwarring] [Familie]