Ik was het even helemaal kwijt,
Ik wist niets meer,
Ik schreef maar en schreef maar,
Ik wist het niet meer!
Ik wist niet of ik verdrietig was,
of ik boos was,
Het klinkt raar,
Maar ik wist het niet meer!
Ik lijk zo anders dan ik ben,
En als iedereen denkt mij te kennen,
Laat ik het ze zien.
Elke keer als ik zo dicht ben,
Bij dat moment van gelukkig zijn,
Als ik bijna blij zijn met mezelf,
Wordt ik altijd weer teleurgesteld.
Ik voel me soms alleen,
En ik durf nergens heen.
Maar ik heb gepraat en gepraat,
En ik hoop dat het nu beter gaat.
Ik kan de toekomst niet voorspellen,
Maar ik weet wel,
Als ik dag voor dag leef,
Op dit moment,
Elke dag opnieuw,
Dat is hoe ik leven wil!!!