mezelf als chaos
ongehoord schreeuw ik naar mezelf
maar een luisterend oor is
ver te zoeken in de chaos
van vandaag
vlagen van verwarring
beginnen te vlechten
en het lijkt wel
of alles met elkaar in
verband staat
overdenkingen
razen door mijn hoofd
en ik weet niets meer
hoe vol mijn hoofd ook is
ik voel me leeg
en zoek het mes
om de striemen te ontlasten
knopen te ontkluwen
en mezelf weer te luchten
in het frisse briesje
wat me wil bevrijden....
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Woensdag, maart 18, 2009 16:27 |
| droefmooi | |
| Werner Domroese: | Dinsdag, maart 17, 2009 23:31 |
| ela: | Dinsdag, maart 17, 2009 15:33 |
| Bevrijding is alles wat we nodig hebben. ela |
|
| red one: | Dinsdag, maart 17, 2009 09:26 |
| knuffje Q.. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||