Nu lijk ik me goed te voelen, maar wil ik terug naar het oude
het goede voelt niet fijn, ik wil terug naar het vertrouwde
het gevoel van niet meer kunnen, niet meer willen
terug naar bed en gewoon de tijd verspillen
gewoon blijven liggen en de pijn voelen
geen plezier, maar me door nare herinneringen laten overspoelen
ik wil alleen maar huilen en nog eens huilen
ik wil de wereld niet zien, ik wil me diep onder de dekens verschuilen
ik wil niet lachen en niet vrolijk samen zijn
dat verkrampte gevoel in mijn maag, ja dat vindt ik fijn
dat is het enige gevoel dat ik ken, dat hoort bij mij
het geluk hield altijd zijn afstand, zag me wel maar het kwam nooit dichterbij
en nu wil ik het niet meer toelaten
mensen die nu ineens aandacht komen geven, begin ik te haten
ik heb er altijd alleen voor gestaan
ben alleen gekomen en zal ook alleen weer gaan
aan die gedachte wil ik me vasthouden
jullie spreken nu lieve woorden, maar zijn geen van alle te vertrouwen
ik wil het leven alleen aankunnen, niemand die me helpt
geen troostende schouder, niemand die mijn tranen stelpt
want jullie zijn niet echt, jullie menen het niet
en dit kun je niet tegenspreken, want ben tot nu toe altijd alleen achtergebleven met mijn verdriet
ik wil het geluk niet binnenlaten
ik wil weer stoppen met praten
ik wil doorgaan zoals ik bezig was, ook al is dit slecht
ik wil niet meer het meisje zijn dat alsmaar voor haar geluk vecht
ik wil gewoon terug naar toen, ik wil weer verdwijnen
stil zittend in een hoekje en dan langzaam wegkwijnen