Keltisch
Vaak schuilt een haast vergeten taal
op de grafstenen van lang geleden doden
Bij het uitspreken struikelt de tong
maar er zal ongetwijfeld hetzelfde staan
als op de graven van de jongste tijd
iets van vrede en verkeren in de hemelen
hoe geliefd en goed men is geweest
op de grafstenen van lang geleden doden
Bij het uitspreken struikelt de tong
maar er zal ongetwijfeld hetzelfde staan
als op de graven van de jongste tijd
iets van vrede en verkeren in de hemelen
hoe geliefd en goed men is geweest
Reacties op dit gedicht
| X-Anna: | Woensdag, maart 18, 2009 22:41 |
| Mooi verwoord, het is van alle tijden, doodgaan en gemist worden.. Liefs, Annet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||