De muur.
Ik kijk naar je.
Waarom doe je nou zo?
Je doet alsof je niks voelt
Alsof, alsof het je niks kan schelen wat ik je zeg.
Ik kijk in je ogen en zie
Ik zie dat het je toch raakt wat ik je zeg.
Maar waarom? Waarom doe je zo?
Je doet alsof het je niet raakt
Maar ondertussen denk je na over de dingen die ik je zeg.
Ik zie het aan je.
Je probeert het te verbergen.
Je denkt dat niemand het ziet maar eigenlijk is het een gapende wond
Een gapende wond van onzekerheid.
Ik zal niet ontkennen dat ik niet onzeker ben.
Ik zie het,
Ik zie het aan alles wat je doet.
Je doet alsof het je niet raakt.
Mij raakt het diep dat je dat doet.
Je hebt een muur om je heen gebouwd
Een muur zodat niemand je raakt.
Maar je muur is niet stevig genoeg er zitten zwakke plekken in.
Sommige mensen weten ze te vinden, met gemak.
Maar meisje, weet dat ik je alleen maar wil helpen.
En je niet wil kwetsen met de dingen die ik je zeg.
Ik wil je beschermen.
Ik wil, ja wat wil ik? Ik wil dat niemand je pijn doet.
Ik kijk je aan, ik voel de tranen over mijn wangen glijden.
Je doet alsof het je niet raakt.
Maar waarom doe je zo?
Mij raakt het echt diep.
Voor jou.
Liesbeth