Maarten
Lachende gezichten plegen
mijn moorden
honderden , ongehoord
het stille lichaam omsingelt mijn
reeds dode belichaamde geheim.
Vele vrienden, het meerendeel dieren,
zijn getuige van onze eenwording
die bepaalde diepe nacht.
Ergens, gans alleen, verstop ik
mezelf voor niemand
in het bijzonder.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: dylan donia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Wim | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||