Voorspelbaar
waarom vergroot ik
het gras uit
terwijl het groen is
stook ik liefde op
als het hout
nog smeult
en kijk ik diep
het heelal in
avond na avond
om maar niets te
te kunnen zien
terwijl het grootse
zich voor mij ontvouwt
ik doe dat al
sinds mensenheugenis
Reacties op dit gedicht
| NnEAh: | Maandag, maart 23, 2009 20:06 |
| goed deze, heel goed. HAN. |
|
| M-Rose: | Maandag, maart 23, 2009 20:01 |
| cette chenille verte qui a vous tous de comprendre vous avez déjà décrit jac??? zeer fraai filosofische woordekens schrijvertje groet-je marose |
|
| Hilly N: | Maandag, maart 23, 2009 06:38 |
| Zou het zo kunnen zijn, dat HET zo dichtbij is en dat we er overheen kijken... Wat schrijf je toch mooi Jac! Lieve groet, Hilly |
|
| tinkelbel10: | Zondag, maart 22, 2009 12:06 |
| heel mooi gedicht....fijne (zon)dag, liefs Tina. |
|
| Klaes: | Zondag, maart 22, 2009 11:53 |
| het moiste is altijd dichtbij...... groets, |
|
| lommert: | Zondag, maart 22, 2009 11:01 |
| kan er wat van aanvoelen ..jawel;) graag gelezen stevige groet van mij willem |
|
| isolina: | Zondag, maart 22, 2009 10:51 |
| heel mooi. ik doe dat ook al sinds ik geboren ben . knuff maria (isolina) | |
| kerima ellouise: | Zondag, maart 22, 2009 10:38 |
| zeer diepgaand gedicht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: j.dreyfsandt |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||