Witte schuimkoppen wassen schoon
Als een
eindeloze zee
is de kleine wereld
waarvan mijn hart
de onbegrensde kustlijn vormt
witte schuimkoppen wassen schoon
wat golven van verdriet
onmetelijk bezoedelde
de laatste meeuwen
scheren krijsend weg
daagt aan de horizon
een hoopvolle
toekomst
**
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, maart 23, 2009 12:29 |
| prachtig verwoord!!!!gr.janny | |
| Froukje Vos: | Zondag, maart 22, 2009 22:48 |
| Als een eindeloos zee en toch blijf je hoopvol... Veel liefs Froukje |
|
| Innerchild: | Zondag, maart 22, 2009 21:51 |
| Al maar goed dat er elke dag een nieuwe horizon is ... het geeft ons telkens weer nieuwe kansen. Met liefs, Inner |
|
| teun hoek: | Zondag, maart 22, 2009 15:01 |
| hoopvol , als het gekrijs van het verleden wegebt en er een schoon gespoeld strand overblijft met blinkende korrels die zich kunnen vormen tot een stille duinvallei. | |
| kerima ellouise: | Zondag, maart 22, 2009 12:59 |
| mooi mooi mooi! prachtig in beeld geschetst! liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||