Het gemis is voelbaar
en laat even een traan
ze hebben zoveel gedaan
zoveel betekend voor mij
en nu, nu is het voorbij
omdat ik daar niet meer woon
mag geen bezoekjes meer afleggen
omdat ze dat beter vinden
ik draag te veel van anderen
en loop voor mezelf weg
nu zal ik mezelf moeten vinden
zoeken naar het licht
wat ook voor mijn schijnt
maar ik ben zo bang in de dagen
bang voor me eigen ik
het stil moeten staan bij me eigen gevoel
wat moet ik toch met mezelf aan
als het gemis en het verdriet en de angst zo blijft