de waan
waar het prille kind
zich al in lente waant
de bloemen reeds doet bloeien
in haar hoofd
waar de jongeman
de kleuren schildert
de namen verzint
in zijn hoofd
waar de jongedame
zich niet meer alleen voelt
slechts door de aanblik
van de volle rozen
daar waar oma's en opa's
hun kranten lezen
vol van rampspoed
maar met een glimlach
daar, op die plaats
in de geest van mensen
ben jij de toeschouwer
die de waan doorziet
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Vrijdag, maart 27, 2009 10:54 |
| SCHITTEREND! | |
| Klaes: | Donderdag, maart 26, 2009 00:21 |
| prachtige beelden.... groets, |
|
| Hilly N: | Donderdag, maart 26, 2009 00:00 |
| Mooi dicht Gerhardus. Graag gelezen. Lentegroet, Hilly |
|
| PoeMustDie: | Woensdag, maart 25, 2009 16:37 |
| Hi Gerhardus. Mooi gedicht, als ik het lees is het net alsof het ook al een stukje waan doet doorzien. PMD |
|
| switi lobi: | Woensdag, maart 25, 2009 16:14 |
| Ah.. erg mooi Gerhardus! Liefs, switi lobi |
|
| Dwaallicht: | Woensdag, maart 25, 2009 16:12 |
| :-) Heel mooi! Liefs Dina |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, maart 25, 2009 15:33 |
| en zo is het mooi!!!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gerhardus | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||