Deja Vu
heel even maar
keek ik naar mijn spiegelbeeld
van zo’n jaar of tien geleden
slank, strak, gespierd,
gebruind, geblond, gewoon
gewend gezien te worden
verschrikt keek ik
in haar geschrokken ogen
gespannen, voor heel
even maar
ik dacht,
nooit meer zo te willen zijn
en wat dacht zij?
Reacties op dit gedicht
| Werner Domroese: | Zondag, april 05, 2009 00:40 |
| Heb ook geprobeerd in de spiegel te turen. Tevergeefs, ''t beeld verdwijnt in ''t niets. | |
| Laurens Windig: | Donderdag, maart 26, 2009 08:46 |
| Weet je wat ik prettig vind, dat Japonica mijn mening deelt:o)) | |
| Jasper de Jong: | Woensdag, maart 25, 2009 21:55 |
| Mooi beeld, en het zal altijd een vraag blijven? Liefs! |
|
| japonica: | Woensdag, maart 25, 2009 21:00 |
| Tijd is slechts een manier om aan te geven hoe ver we ons op ons levenspad bevinden. Uiterlijk vertoon is voor gekken, innerlijke kracht voor de wijzen. Ik weet niet wat zij dacht, maar de spiegel vetelt vaak leugens !!!(......) Liefs Jap |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Winna |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||