Onbegonnen Hoop
het ene moment van geluk,
een moment van liefde beleven,
maakte me alleen maar meer stuk,
ik had het je te snel vergeven.
met mijn ogen open en toch geen zicht,
goedgelovig als ik was hield ik de illusie,
en werd er slechts meer schade aangericht,
het vertrouwen bestaat niet was jou conclusie.
want mijn plaatsje was onderaan,
in ieder geval deed jij me dat geloven,
maar nu weet ik door verder te gaan,
dat er ook ruimte is voor mij daar boven.
een moment van liefde beleven,
maakte me alleen maar meer stuk,
ik had het je te snel vergeven.
met mijn ogen open en toch geen zicht,
goedgelovig als ik was hield ik de illusie,
en werd er slechts meer schade aangericht,
het vertrouwen bestaat niet was jou conclusie.
want mijn plaatsje was onderaan,
in ieder geval deed jij me dat geloven,
maar nu weet ik door verder te gaan,
dat er ook ruimte is voor mij daar boven.
Reacties op dit gedicht
| Werner Domroese: | Donderdag, maart 26, 2009 03:12 |
| In ware liefde is je plaats het uiteinde van een elastiekje zij aan zij in plaats van een stalen kogel aan een ketting. | |
| trucker klaas: | Woensdag, maart 25, 2009 23:43 |
| mooi besef ,klaas | |
Over dit gedicht
| Auteur: fascination | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||