Het begon als een mooi leven,
maar door de jaren de romantiek verstreken.
Het spel des liefdes
wat eerder zo goed werd begrepen, tuimelt op het randje van begeven.
Twee harten die zich langzaam sluiten voor elkaars begrip en gevoel.
Het liefdeslied dat eerder op de gevoeligste toon gezongen kon worden
klinkt nu als een eenzame straat muzikant, die de nacht weer door probeert te komen.
Mensen zien het verdriet aan hem knagen,
maar lopen stil zwijgend door zonder wat te vragen. Hoofdschuddend zien ze een verloren ziel wiens hart gestolen en vernield is.
Hij grijpt naar zijn fles en kijkt naar de regen. De druppels vullen zijn ogen, maar huilen kan hij niet meer. Het gevoel is weg, de zin van het leven heeft hij allang opgegeven.