de instorting
Ik sta op het puntje
van de hoogste berg
klaar om naar beneden
te vallen
om de diepte
tegenmoet te gaan
maar jij bent het
wat mij tegenhoudt
je trekt me steeds
maar naar achter
steeds verder bij
het puntje van de
berg vandaan
en je red mij
van een harde
val naar beneden
ik zou nu ingestort zijn
als jij er niet was
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Zondag, maart 29, 2009 14:32 |
| probeer volgende keer eens een dalletje. niemand houdt je tegen. | |
| Gewoon Amy: | Zondag, maart 29, 2009 14:21 |
| Ja het is fijn als je iemand hebt om op te leunen in moeilijke tijden liefs amy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nonalissa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||