Uitzicht vanuit de hoogste toren
uitzicht vanuit
de hoogste toren
zie ik de wijdheid
van de zee
een plek waar ik me
voel herboren
iets wat was
voor jou en mij
nu sta ik alleen
daar op de toppen
van de duinen
en kijk om laag
het strand de zee
daar te zien golven
het is over
het is voorbij
ik sta weer
met beide benen
op de grond
het duin achter me
voel het zand
onder mijn voeten
en ik zie ons lopen
toen
hand in hand
over het uitgestrekte
strand
Over dit gedicht
| Auteur: myrkvi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||