het is duister deze nacht
staar uit het raam naar buiten
zie de donker stil zwijgen
terwijl de klok een overuur maakt
en ik er gewoon niet meer bij ben
het bed vraagt me te gaan liggen
morgen zien we wel weer
ogen branden in men hoofd
hemeltje lief wat doet het me zeer
zwaai liefdesvol naar buiten
daar waar de sterren bedekt zijn
door zwarte wolken
ik sluip naar dat vragende bed
daar waar mijn ogen kunnen sluiten
een zware roes hangt boven me
een uur vooruit lijkt het
terwijl ik zelf
nog op iets te vroeg sta
en de klok tikt