Cabanas (Algarve)

Ik hoor het ruizen van de zee

Het voelt of zij mij teder kust

De hoofdprijs heb ik, een trofee,

Hier vind ik eindelijk mijn rust.

Door een lagune gescheiden

Maar de wind brengt mij haar geluid

Waar bootjes zich verblijden;

Ik luister stil en lig languit.

De zon straalt op mijn blanke huid

Met hartstocht en met overgave

Wat is zij toch een heerlijk wijf

Stoned wil ik mij aan haar laven.

Een liaison waarop ik doel

Hunkering toch naar...o la la

Bezetenheid is wat ik voel

De hitte van vloeiend magma.

Zij gaat liever naar een Rus

Ik zit dan triest achter het raam

Zij vertrekt, zonder traan of kus,

Snik, zij is dus toch niet monogaam.

han janzen 03-2009