laatste opwelling
zit weer in zo een droom
waarin je maar blijft vallen
niemand hoort je roepen
waarin je maar blijft vallen
niemand hoort je roepen
het beeld schoot door me heen
ik zag enkel je trieste ogen
ik zag enkel je trieste ogen
nu is het al een tijdje donker
en de avond is koud geworden
geen slaap meer voor mijn ziel
want ik zag het verdriet
kon ik je maar even vast houden
je gevoel wist je niet te tonen
het is niet zo ver meer te gaan
je reis is als een ontspoorde trein
want niemand luisterde
je reis is als een ontspoorde trein
want niemand luisterde
maar lief
luister goed
ik luister altijd
zelfs wanneer je .....herhaal het schrijven
de eeuwig lijkende droom
vaarwel
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Maandag, maart 30, 2009 22:08 |
| droefmooi schrijven... | |
| ela: | Maandag, maart 30, 2009 00:15 |
| Het gevoel blootgelegd. ela |
|
| Tiskee: | Maandag, maart 30, 2009 00:08 |
| Oh wat mooi.. ben er stil van Liefs Tiskee |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||