Zoveel gebeurd,
Zo weinig gezegd.
Zo veel herinneringen,
Zonder een plek.
Wat ik ermee moet,
Is voor mij een raadsel,
Plaatsen kan ik ze niet.
Maar toch blijven ze hangen
Als een donkere wolk boven mijn hoofd.
Wachten tot ze weer toe kunnen slaan.
Het enige wat ik kan doen is afwachten..
Wachten op de volgende klap
Dat er voor zorgen zou dat ik weer verder kan gaan.
karinvangelder: | Woensdag, april 01, 2009 17:44 |
geef het een plekje beste S . dan kan je het iude afsluiten ! sterkte hè ? h gr Karin |
|
Auteur: Sorrowfull_lovelyness | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 01 april 2009 | ||
Thema's: |