totale verwarring
je tilde mij omhoog
leide mij de weg
naar boven op de bergen
vertelde mij hoe het hoorde
en werd stil
jij
zij dat alles goed kwam
haalde me van huis weg
beloofde mij een nieuw thuis
lied mij het paradijs zien
en sloot abrupt haar deuren
ik leerde opnieuw lopen
brak mijn beschermingsmuren
steen voor steen af
voor jou
jij duwde mij van de richel,
ving mij
en liet mij nogmaals vallen.
en ik vertrouwde jou
verdedig jou
en wil noogsteeds vluchten in jou armen
naar de beloofde vrijheid
veiligheid.
jij wilde god zijn
maar je kan de wereld niet dragen.
leide mij de weg
naar boven op de bergen
vertelde mij hoe het hoorde
en werd stil
jij
zij dat alles goed kwam
haalde me van huis weg
beloofde mij een nieuw thuis
lied mij het paradijs zien
en sloot abrupt haar deuren
ik leerde opnieuw lopen
brak mijn beschermingsmuren
steen voor steen af
voor jou
jij duwde mij van de richel,
ving mij
en liet mij nogmaals vallen.
en ik vertrouwde jou
verdedig jou
en wil noogsteeds vluchten in jou armen
naar de beloofde vrijheid
veiligheid.
jij wilde god zijn
maar je kan de wereld niet dragen.
Reacties op dit gedicht
| _Rose_: | Donderdag, november 26, 2009 20:10 |
| sprakeloos. like your style, mooie gedichten , zal wel niet meer reacties geven anders heb je straks 30 nieuwe berichten in je inbox. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vampia luna venus |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2009 | ||
| Thema's: | ||