Zwarte silhouetten afgetekend tegen de mooie avond lucht. De lijnen waren eerst zo sterk, maar ze vervagen nu de kleuren vuriger worden. Duizenden potloodstrepen vullen de lucht vanavond. De regenboog zonder regen, nu de zon aan het verdwijnen is.

En het gras voelt als een bed vol met duizend donzen kussens. Het kriebelige gevoel zit nu alleen nog in je buik. Desondanks dat het donker word lijkt het gras veel groener. Het voelt allemaal aan als een droom, maar echt, het is het begin van een herinnering.

Dans tot dat de sterren aan de hemel verschijnen. Doe alsof de wind door je haar waait, ook al doe je het echt zelf. Draai rond en rond en rond totdat de zwaartekracht je meeneemt, naar het gras en de dromen, onder de getekende lucht.

De zon is bijna onder, en de bloemen bijna gesloten. Het vuur in de lucht dooft zachtjes, en in plaats van dromen voel je slaap. Het is tijd om gedag te zeggen, want de lijnen zijn te vaag om nog te herkennen. Pluk de bloem die niet kan slapen, en draag hem mee naar huis.


xx