duisternis
de stilte
diep in de nacht
tranen blijven stromen
de dood houd de wacht
de maan verborgen
bang voor mijn pijn
donkere wolken
waar de sterren horen te zijn
zelf de dieren vluchten
bij het zien van mijn gezicht
huizen worden donker
steeds verder weg van het licht
lantarenpalen vallen uit
bang op op mij te schijnen
tranen in mijn gezicht
willen maar niet verdwijnen
elke stap is verder weg
van het licht op mijn gelaat
stapje voor stapje
naar waar de dood op mij te wachten staat
de duisternis sluit om mij heen
ik voel alleen nog maar pijn
ik wil niet meer doorgaan
ik wil hier niet meer zijn
Reacties op dit gedicht
| broken_lady: | Dinsdag, juli 28, 2009 10:53 |
| heel mooi geschreven ik herken er mijn eigen gedichten oo wel een beetje in !! heel mooi!! groetjes broken_lady |
|
| xFormidable.: | Vrijdag, mei 22, 2009 00:36 |
| Trouwens: Ik spreek met hoop die ik eigenlijk zelf niet heb | |
| xFormidable.: | Vrijdag, mei 22, 2009 00:35 |
| Ik voel erg met je mee, Het komt zeker door het gevoel te hebben dat iedereen je ''haat'' en het lijkt alsof je er alleen voor staat? Het is alleen niet altijd zo, en op een dag moet het licht komen om jouw duisternis te verlichten Graag gelezen |
|
| Leon Larssen: | Vrijdag, april 03, 2009 21:41 |
| God zit diep in ons zelf. Je moet alleen de moed hebben te delven. | |
| Meneer Zes: | Vrijdag, april 03, 2009 20:25 |
| Wijze woorden, entropie, als God bestond dan had Nietzsche niet geschreven (of overwogen) dat God dood is. | |
| entropy: | Vrijdag, april 03, 2009 19:59 |
| De enige troost die ik kan bedenken, is, dat je niet ''in de steek gelaten wordt'', nee, Hij bestaat gewoon niet, God. Waarom zou Hij je anders zo eenzaam en alleen laten? Nee, Hij bestaat niet. | |
Over dit gedicht
| Auteur: *only-tears* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Christa | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2009 | ||
| Thema's: | ||