Verdrinken
Zit in de tunnel van verdriet , donker.
Ineens zie licht. Ren er naartoe.
Nee! Bliksem, geen licht.
Doet allemaal meer pijn.
Storm. Geraak er niet meer uit.
Loop terug achteruit.
Muren komen dichter.
Meer pijn !
Storm wordt feller.
Val op de grond.
Kom in put terecht. Overgoten met tranen.
Nog een en zou verdrinken.
Verdriet wordt groter.
Kan me niet inhouden.
Traan valt...
Ineens zie licht. Ren er naartoe.
Nee! Bliksem, geen licht.
Doet allemaal meer pijn.
Storm. Geraak er niet meer uit.
Loop terug achteruit.
Muren komen dichter.
Meer pijn !
Storm wordt feller.
Val op de grond.
Kom in put terecht. Overgoten met tranen.
Nog een en zou verdrinken.
Verdriet wordt groter.
Kan me niet inhouden.
Traan valt...
Reacties op dit gedicht
| Angel: | Dinsdag, april 09, 2002 13:37 |
| Ik krijg er kippevel van! Mooi gedicht, alhoewel het maar heeel droevig is! Volhouden xxx xxx xxx Angel xxx xxx xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kathleentje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2002 | ||
| Thema's: | ||