aarde verschuift onder mijn voeten
de strohalm waar mijn vuist omheen klemt
lijkt te breken door de dagen
die zonnig lijken, maar waar meer zilt vloeit
dan rivieren kunnen dragen
het gras is groener bij de buren
nu de aarde verschuift onder mijn voeten
en de heuvels veranderen in dalen
de lente brengt niet alleen nieuw leven
maar laat ook de angst groeien
tot grote bevingen die wachten op morgen
om daarna nooit meer het zelfde te zijn
de tijd tikt door en is niet te stoppen.....
Reacties op dit gedicht
| Cora (ZIJ): | Dinsdag, april 07, 2009 00:12 |
| Veel liefs van mij :) | |
| entropy: | Maandag, april 06, 2009 20:35 |
| continuum. Kan de webmaster daar niet eens wat aan doen verdikkie! | |
| entropy: | Maandag, april 06, 2009 20:34 |
| Tijd vormt eigenlijk samen met de drie ruimtelijke dimensies een continuüm. Zo gezien tikt de tijd helemaal niet. Zo beter? ;) | |
| Oorlam: | Maandag, april 06, 2009 16:25 |
| aai! | |
| Amon: | Maandag, april 06, 2009 12:12 |
| dikke knuf meid! | |
| verhavert: | Maandag, april 06, 2009 10:11 |
| emotievol dit schrijven liefs martine |
|
| lommert: | Maandag, april 06, 2009 10:07 |
| rakende laatste zin, die voor iedereen geldt...sterkte en liefs van mij willem |
|
| switi lobi: | Maandag, april 06, 2009 09:31 |
| De tijd tikt door en is niet te stoppen... ja :( Heel veel sterkte lieverd. Dikke kus, switi lobi |
|
| tweety-ysje: | Maandag, april 06, 2009 09:26 |
| euh ... dikke knuffel in alle stilte gelezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2009 | ||
| Thema's: | ||