Er zijn dagen waarop ik denk dat ik het aan kan,
dagen waarvan ik zeg: daar houd ik van
Er zijn dagen waarop ik denk dat ik sterk ben,
dagen waarvan ik denk dat ik mezelf weer ken
Maar die dagen zijn er niet zo veel de laatste tijd,
dagen waarop het leven me niet spijt
Het me niet spijt dat ik ben geboren,
dagen waarop ik de nare stemmen in mijn hoofd niet hoef te horen
Die dagen zijn zo enorm fijn,
maar de hoeveelheid waar in ze voorkomen is ontzettend klein
Ik zou graag willen dat ze vaker zouden komen,
in plaats van dat ik er alleen maar van kan dromen
De dagen vol angst beheersen zoveel,
ze hebben een aandeel in het hele geheel
De dagen vol verdriet, angst en pijn,
beschrijven hoe de meeste dagen van mijn leven zijn
Omdat twee mannen zich niet beheersen konden,
is mijn leven voorgoed geschonden
Die dag veranderde mijn leven,
en nu moet ik doorgaan, ik mag niet opgeven
Een dag die alles anders heeft gemaakt,
waarom heb ik daar niet voor gewaakt?
Ik ben er zelf bij geweest,
en dat spijt me nog wel het allermeest
Dat ik die dagen nu door moet gaan,
en ik er niks tegen heb gedaan.
Dat ik moet vechten, elke dag
met op mijn gezicht, een gelogen lach.