trillen
midden in de nacht
danst de aarde door
bergen omgeven
veel vers gebouwde
opstallen zijn niet
tegen trillingen bestand
velen raken door het
loskomende bedolven
nooit meer opstaan
bomen van mannen
net als fragiele vrouwen
rillen van intens verdriet
aan het begin van de nacht
trilt de woestijnaarde
raket door onverlaten
afgeschoten treft
vindt doel in
bomen van mannen
voluit in hun vesting
er is geen dans om
hieraan te ontkomen
06APR2009 2225
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wileo | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2009 | ||
| Thema's: | ||