wat rest mij anders
rijpheid is niet gelijk aan wijsheid
dus neig ik mijn grijs hoofd
voor je vrouwelijke jeugd
door ochtendwind op handen gedragen
en geliefkoosd door warmte van de zon
als een waterval raas je door mijn ziel
wij zijn allen gevallen uit de wieg
van tijd, willen onsterfelijkheid
strekken handen naar eeuwige liefde
jij echter danst in het centrum
van een gesloten kring en mij blijft niets
anders dan het hoofd voor jou te neigen
sunset 07-04-2009
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2009 | ||
| Thema's: | ||