SLANGEN
Bijna om de twee minuten schrok ze wakker, het was dan ook geen nacht als een andere.
De avond tevoren had ze zich laten overhalen door haar man, na maandenlang gezaag, om een slang te houden in hun huis. Hij had wel beloofd dat het beest goed opgesloten zou blijven in een glazen bak. Ze had op tv wel gezien hoe een slang zich gedroeg, weliswaar in het wild, maar toch…
Telkens ze rechtop wakker schoot in bed, keek ze pal in de hypnotiserende ogen van een slang nog wel, met wijd opengesperde muil waaruit het gif van de tanden droop.
Gillend knipte ze dan het licht aan, maar de slang was dan al verdwenen, wie weet waar naartoe.
Haar man vroeg slaperig wat er scheelde, zij durfde niets te zeggen, ze had hem tenslotte de toestemming gegeven om een slang te houden. Dus sliep manlief rustig verder, terwijl zij nog minutenlang met trillende benen,opengesperde tenen, het deken tot haar ogen opgetrokken, ijskoud lag te zweten in het echtelijke bed. Ze leek wel een versteende fontein.
Die morgen was ze vroeg op, slapen kon ze niet meer. Ze moest dringend naar het toilet, maar durfde niet, ze voelde nu al de slang vanuit de toiletpot in haar bil bijten. Ze durfde zelfs de toiletdeur niet te openen.
Ze wou koffie maken voor het ontbijt, maar ook dat liep mis, de straal water leek haar een grijze glibberige slang, dus geen koffie vanmorgen.
Dan maar melk. Weer een mislukking, in de koelkast stond een bakje met wel honderden kleine slangetjes. Ze smakte de koelkastdeur dicht, het overschotje spaghetti zou nooit gegeten worden.
Ze zakte neer op een stoel en voelde onmiddellijk een slangenbeet in haar rug. Ze sprong bijna tot tegen het plafond, de gesp van mans broeksriem had haar goed liggen, maar dat zag zij zo niet.
Ze vluchtte naar buiten, binnen zat het vol slangen, daar was het gevaarlijk, ze smakte de achterdeur achter zich dicht. Uit haar ooghoeken zag ze een enorme groene slang met blinkende kop. Krijsend liep ze de oprit van de garage op, de tuinslang bewoog niet.
Zelfs de afsluiting langs de tuin van de buren zat vol slangen…
Ze liep nu snikkend de straat op, waar haar man juist kwam aangelopen na zijn morgenjogging. Hij ving haar liefdevol op en vroeg wat er toch met haar aan de hand was. Antwoord kreeg hij niet, zijn vrouwtje bleef snikkend en stokstijf in zijn armen staan, ze verzette geen stap meer.
Om de betovering te breken vertelde hij haar dat hij vanmorgen de man van de dierenwinkel had gezien. Hij had hem gezegd dat hij de slang niet wenste te kopen, want die moest gevoed worden met levende muizen…
“En ik weet dat jij daar zoveel schrik van hebt”, voegde hij daar begripvol aan toe.
Nu begon zijn vrouw hysterisch te lachen, ze trok hem mee naar de badkamer, wat lekker koel water kon ze nu wel gebruiken.
ela