Vaak vraag ik me af,
wie ik nou ben
Of ik in het leven wat ik nu leef,
mezelf nog wel herken
Dan denk ik aan de persoon,
die ik zou willen zijn
Een vrolijke vrouw
zonder angst, verdriet of pijn
Geen mannen aanwezig,
die heersen over mijn leven
Zodat ik als ik beter ben,
mezelf weer kan geven
Gewoon een persoon,
die haar eigen dingen doet
Zonder dat haar reacties en daden,
door angst worden gevoed
Ik kan over die vrouw,
nu alleen nog maar dromen,
En hopen dat ze,
ooit uit zullen komen