Spoel
Trotserige kale hoop
aan de waterkant
alles verkocht wat inruilbaar was
maar niets zo tastbaar
als hij had gehoopt
Zijn handen voelde leegte
verscholen in het riet
Zijn kaken konden niet meer praten
De neus met korting verkocht
De arme hoop
opgeslokt in het niet
ontvoerd door rivieren
Zijn spinsels, die niemand ooit nog ziet
aan de waterkant
alles verkocht wat inruilbaar was
maar niets zo tastbaar
als hij had gehoopt
Zijn handen voelde leegte
verscholen in het riet
Zijn kaken konden niet meer praten
De neus met korting verkocht
De arme hoop
opgeslokt in het niet
ontvoerd door rivieren
Zijn spinsels, die niemand ooit nog ziet
Reacties op dit gedicht
| Omni Allumini: | Donderdag, april 09, 2009 16:21 |
| ik zei: HEERLIJK :) hihi. | |
| Omni Allumini: | Donderdag, april 09, 2009 16:20 |
| dit leest weg als een heerlijk diner (met veel wijn) heerlijk! kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Milot | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2009 | ||
| Thema's: | ||