Mijn eigen schuld
Jaren lang opgesloten
in het gat van mijn verleden
Jaren lang gesmeekt
Om mezelf te laten gaan.
Nooit heb ik beseft
dat ik hierin de schuldige was.
Ik had een keuze
maar ik was te blind.
Mijn wereld is verandert
De nacht is weer een dag
De schaduw is verdwenen
Ik heb vrede met wat was.
in het gat van mijn verleden
Jaren lang gesmeekt
Om mezelf te laten gaan.
Nooit heb ik beseft
dat ik hierin de schuldige was.
Ik had een keuze
maar ik was te blind.
Mijn wereld is verandert
De nacht is weer een dag
De schaduw is verdwenen
Ik heb vrede met wat was.
Reacties op dit gedicht
| Delusion: | Maandag, april 13, 2009 10:58 |
| Dat vind ik knap ondanks het verleden! Zelf vind ik het moeilijk om het te laten zoals het is. Mooi verwoord! Liefs, Catharina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evannah Una Brianna | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2009 | ||
| Thema's: | ||