stenen tijdperk

hij stond vroeg op
opende de luiken en kneep zijn ogen

dicht tegen het oosten
valse zon..

verdwijnt alvoor ge verschijnt schreeuwde rauw uit zijn keel
en keek daarbij scheel van ellende

ga om
ga om

proost dag ,je bent onverdraaglijk

gaf haar een dauw werd later buiten westen wakker
zonder volgende morgen
stond er later op

Geschreven door

spring-in-het-veld

Reacties op dit gedicht

spring-in-het-veld vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Leon Larssen:	Vrijdag, april 10, 2009 12:51
Ja dan moet je de zon ook maar niet zo afkatten. Leuk gevonden Groet Leon

88:	Vrijdag, april 10, 2009 11:03
het schijnt wel he? de man zit nu met dodo`s te klaverjassen denk ik...hihi, doeidoei lief redje :)

red one:	Vrijdag, april 10, 2009 11:00
En de zon schijnt nog wel .. oftewel scheen voor ze verdween. Dag 88je :)

Over dit gedicht