Parasiet
hun waanzin is jouw voedsel
de zielen zuig je leeg
blind ben je,
voor de stille tranen
eeuwige duisternis
is het, waarin jij leeft
doof ben je,
voor de schreeuwende harten
eeuwige stilte
is alles wat je hoort
je bent een parasiet
en iemands pijn, dat zie je niet.
De tranen uit jouw ziel
rollen over mijn wangen
vertellen gevoelens
wachten op liefde
die bittere tranen
weerspiegelen depressie,
angsten voor het onbekende
opgegeven wanhoop
ze hopen op een betere toekomst
ze hopen op eeuwig geluk
je bent een parasiet
en ik ben de enige die het ziet.
de zielen zuig je leeg
blind ben je,
voor de stille tranen
eeuwige duisternis
is het, waarin jij leeft
doof ben je,
voor de schreeuwende harten
eeuwige stilte
is alles wat je hoort
je bent een parasiet
en iemands pijn, dat zie je niet.
De tranen uit jouw ziel
rollen over mijn wangen
vertellen gevoelens
wachten op liefde
die bittere tranen
weerspiegelen depressie,
angsten voor het onbekende
opgegeven wanhoop
ze hopen op een betere toekomst
ze hopen op eeuwig geluk
je bent een parasiet
en ik ben de enige die het ziet.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Iris Scholte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2009 | ||
| Thema's: | ||