Zeen
Ik kauwde op een stuk zeen
niet door te komen
dan maar slikken
bleef achter op mijn tong
gevangen zitten.
de smaak was eerst wel goed
maar werd allengs bitter
Ik praatte met een vrouw
eerst wel amusant
maar haar herhalen
van steeds het zelfde vertellen
haar spraakwaterval niet meer door te komen
want omdat ze door ging draven
werd ze uiterst irritant.
Ze werd het zeen tussen mijn kiezen
eerst zoet
maar steeds meer bitter
taai en met een vel
en toen ik het had doorgeslikt
verdween ze razendsnel
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Leon Larssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2009 | ||
| Thema's: | ||