Onbevreesd
OnbevreesdIk steek die spuitgewoonweg in mijn armhet kan me nietsmaar dan ook nietsschelen godeverdomme.Laat me lekkernaar de klote gaanmet alles in mijn lijfvan alcohol tot spermaen drugs uit mijn neus.Tergens langzaam glij ik afop werelds mooiste klankenop het gras van het vondelparkop het bankje waar jij ooit zathet laat me koud.Aders zijn opgezwollenen de pijn die jeukt mijn harteigenlijk ken ik geen pijnmaar dit leest betervoor jou, die dit leest.
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Dinsdag, april 14, 2009 17:50 |
| leest idd bozig... liefs Tina. |
|
| kerima ellouise: | Zondag, april 12, 2009 16:03 |
| klinkt bozig op de ander en de hele wereld; heftig ditte! liefs kerima ellouise |
|
| trucker klaas: | Zondag, april 12, 2009 08:28 |
| verslaving is ontsnapping uit de realiteit maar als je weer wakker wordt is die er nog steeds en als je nooit meer wakker wordt is die er ook nog steeds.... groet ,klaas |
|
| entropy: | Zondag, april 12, 2009 00:36 |
| Zeer goed, dwingend schrijven! | |
| ela: | Zondag, april 12, 2009 00:20 |
| Uiteindelijk is het enkel de dood die bevrijdt. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper de Jong |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2009 | ||
| Thema's: | ||