Diep in avondland verloren
beweegt mijn hand daar naar voren
Door het zingen van de wind
heb ik avondland bemind
stil met voet naar voren
door het woud .. het oude gloren
stil .. stiller in het woud
kijk omhoog naar t' oude goud
de maan .. de wind .. het woud begint
kijk en kijkend naar 't bewegend
al die takken tot mij sprekend
Dan spreekt de geest uit avondland
en reikt zich verder tot mijn hand
zacht deinend door het woud
danst de geest weer als vanoud
zoet sprak'lend en van leven
springt het kind weer naar de beeken
onbezorgd springend wel
vindt dat al .. zijn eigen wel
moet weer terug uit avondland
.. zacht en t'rug naar t'ander land.