Het Automultilantje
Je kon niet met haar praten
al wilde zij dat wel
haar gedachten kon zij
nog niet omzetten in woorden
dus werden het daden
Ze had ideeën plannen dromen
maar voelde continu ook pijn
leegte en onzekerheid
ze had vreselijke spijt
ze had het nodig
Haar geest was haar alles
haar lichaam was leeg en
er zat geen beweging in
zat haar in de weg
een vijand die pijn verdient
Reacties op dit gedicht
| Emi4: | Zaterdag, april 25, 2009 13:43 |
| Je hebt een erg mooie manier van schrijven, goed verwoord. Liefs |
|
| trucker klaas: | Zondag, april 12, 2009 09:49 |
| voor de een een tempel voor de ander een kot onbegrip maakt zoveel kapot fraai verwoord ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fanariah | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2009 | ||
| Thema's: | ||