Gisteravond kwam ik weer even thuis
Om met het hele gezin te dineren
Maar toch verliep de avond niet zo pluis
Zoals al is gebeurd vele keren
Voor jullie voelt het waarschijnlijk gewoon goed
Maar voor mij is het niet fijn
Een avond waarbij ik een groot masker opzet
Zodat jullie niet zien mijn pijn
Waarom wordt er steeds weer iets gezegd
Waardoor ik me schuldig voel
Dat ik mezelf weer ga haten
Ze begrijpen gewoon niet wat ik bedoel
Iedere keer heb ik het weer gedaan
Is alles weer opnieuw mijn schuld
Alsof ik dit alles zelf wou
Wordt mijn hart weer met haat vervuld
Hetgeen jullie zeggen doet me pijn
Jullie luisteren niet naar wat ik bedoel
Waarom moet ik altijd horen dat ik niet goed genoeg ben
Snappen jullie niet hoe ik me nu voel
Dat jullie niet doorhebben wat je zelf zegt
Daarvan baal ik misschien wel het meest
Dat ik niet kan uileggen wat ik bedoel
Dat het voor jullie voelt als een feest
Iedere keer ga ik er weer met tegenzin naartoe
Omdat ik weet hoe het eindigen zal
Dat ik me alleen maar rotter gaat voelen
Dat is ook dit keer het geval
Maar toch kan ik jullie niet loslaten
Omdat dit toch mijn basis is
Mijn enige stukje van veiligheid
Ondanks een groot gemis
De hulp die ik zocht heb ik nooit gekregen
Maar zonder jullie word mijn leven leeg
Omdat ik verder niemand dicht bij me heb
Omdat ik tegen iedereen zweeg
Niemand die weet dat ik me nergens veilig voel
Dat wil ik hier graag even kwijt
Maar alleen zijn wil ik ook niet
Dus liever een onveilige veiligheid