EEN BEETJE ANDERS DAN DE REST

Het zwarte schaap kan ik het niet noemen
Maar ik ben toch anders, al willen jullie het niet benoemen

Jullie geven allen om mij
Maar ik hoor er gewoon net niet helemaal bij

Ik denk en praat anders dan jullie
Er wordt gezegd “dat komt door je studie”

Jullie horen bij elkaar
En ik pas net niet daar

Ik kijk naar jullie, luister en praat
Pak het niet verkeerd op want ik bedoel het niet kwaad

Maar we spreken dezelfde taal en snappen elkaar toch niet
Er ligt voor mij een heel andere wereld in het verschiet

Ik vraag me af of jullie daarin (willen) horen
Ik weet niet hoe het gaat, ik zie dat niet van te voren

Maar sinds de dood van opa voel ik het sterker, steeds een beetje meer
Dat ik een beetje anders ben, en iedere keer

Wordt dat gevoel bevestigd en daardoor aangemoedigd in kracht
Het verontrust me, houd me wakker in het holst van de nacht

Opa’s dood was voor mij een klap, het blijft een schrijnende wond
Was hij de schakel die mij met jullie verbond?

Ik kan het jullie niet zeggen, jullie weifelen het weg
Zijn het niet met me eens, “wat kraam jij een onzin uit zeg!”

“We houden toch van je en je bent niets beter dan wij!”
Dat bedoelde ik ook nooit. Ik ben gewoon een beetje anders dan jij….

Ik voel dat ik niet in het plaatje pas
Ik sta voor…….. en jullie achter het glas