Gelukkig
je zult moeten blijven zoeken
naar het geen wat jou laat stralen
iets wat jou jezelf laat zijn
iemand wie jou nooit naar beneden zou halen
je in je waarde laat
en aanvoelt wat jij voelt
iemand wie jouw tranen sust
die jou in jouw driftbuien afkoelt
als je zo'n persoon gevonden hebt
bij wie je zo rustig kunt worden
bij wie jij je groter dan ooit voelt,
en nooit meer zo klein
prijs je zelf dan gelukkig
dan zullen vele gelukkig met jou zijn
Reacties op dit gedicht
| Omni Allumini: | Maandag, april 13, 2009 22:26 |
| zit ik niet echt op te wachten ofzo :) ''velen met mij'' laat ze lekker opzouten! jah x | |
| ninodepino: | Maandag, april 13, 2009 21:23 |
| heh ja samen in een plaid dicht op elkaar net twee donskuikentjes met een rode lamp erboven... graag gelezen. grtjs, nino. |
|
| mucho: | Maandag, april 13, 2009 21:05 |
| ik laat je noooit meeer gaan. hier blijven jij! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mother nature | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2009 | ||
| Thema's: | ||